Fai a seguinte proba, pregúntalles ás mulleres embarazadas que te rodean o que queren para os seus fillos. Atrévome a prever que na maioría dos casos responderán: “que sexa feliz”. Case con certeza ninguén responderá “que teñan unha longa vida”.
“Pero non era este un sitio web sobre a lonxevidade e a súa promoción?” Podes estar a preguntar agora. Non te avances, teño unha boa noticia para ti: se tes unha vida feliz, é máis probable que teñas unha vida longa. Unha revisión de centos de estudos científicos realizados polo grupo de investigación Gallup en Princeton (EE. UU.) confirma que os individuos que se consideran felices viven máis tempo e con mellor saúde.
E neste asunto da felicidade, ademais da ciencia que nos mostra a dopamina e a serotonina, teñen moito que aportar as filosofías que veñen xurdindo dende hai séculos. A procura da lonxevidade intriga aos filósofos ao longo do tempo, que sementaron as sementes da sabedoría na súa viaxe cara a unha vida plena e duradeira. Neste fascinante xardín de ideas, as perspectivas filosóficas florecen como fermosas flores, ofrecendo consellos atemporais para aqueles que buscan o segredo dunha existencia longa e significativa. Aquí vos presento algunhas delas (hai moitas máis) explicadas dun xeito superficial para que, se algunha vos interesa, vaiades de xeito autónomo ás fontes e profundicedes na profundidade do voso pensamento.
No recuncho tranquilo de Epicuro (século IV a.C.), aprendemos a bailar con moderación. O pracer, sostén, atópase na harmonía e na esencia de gozar de praceres moderados. Unha vida equilibrada, lonxe dos extremos, convértese en terreo fértil para a lonxevidade. Neste xardín, o deleite é unha sinfonía e a moderación o seu director.
Tempo despois, as ideas de Michel de Montaigne (século XVI) fálannos da alegría que se atopa no equilibrio. A través da moderación e da autocomprensión desenvólvese o camiño cara a unha vida plena. Neste recuncho do xardín, a serenidade florece como un tesouro, iluminando o camiño cara á lonxevidade.
Entrando na época contemporánea, na sección máis luminosa do xardín, brillan as ideas de Viktor Frankl (século XX). A busca de sentido nas nosas vidas, suxire, é o motor dunha vida plena. Ao abrazar un propósito significativo, allanas o camiño cara á lonxevidade emocional e espiritual.
Tamén no século XX, Bertrand Russell explorou a conexión entre a ocupación interesante, as relacións sociais saudables e unha mente activa na súa obra A conquista da felicidade. As súas reflexións contribúen ao debate sobre a calidade de vida e a procura dunha existencia plena, que se pode vincular á lonxevidade.
Simone de Beauvoir (século XX), filósofa existencialista e feminista, defendeu a autenticidade e a autonomía na toma de decisións, suxerindo vivir o presente e manter relacións auténticas. A busca de sentido á vida e a capacidade de adaptación ao cambio foron aspectos centrais da súa filosofía. Integrar estes principios na vida cotiá podería contribuír a unha existencia máis rica e, potencialmente, a unha maior lonxevidade.
Neste xardín da sabedoría, os consellos filosóficos convértense nas follas que guían o camiño cara á lonxevidade. Así que xa sabes, se algún día vas a unha charla sobre a lonxevidade, despois de escoitar a médicos e nutricionistas, recoméndoche que preguntes por un filósofo. Así, ademais dunha longa vida, poderán aprender a cumprir os desexos que tiñan as súas nais cando aínda estaban no ventre: “ser felices”.
José Manuel Domínguez de la Fuente (@domindela)
27/01/2024