Aos seus 89 anos, a limeña Gerarda Campos Bolaño é unha das miles de ourensáns que cultiva parte dos alimentos que consumirá ao longo do ano na súa pequena horta de Xinzo.
Cabazas, cabaciñas, xudías, porros, tomates, mazás e pementos son algúns dos alimentos que recolle esta muller da súa pequena parcela xunto á súa casa. A diferenza doutros, non ten galiñas nin cria porcos.
Afirma que “este ano non fun tan ben que só tiña mazas. Fun unha boa tentada en cabaciñas e cabazos”.
Cada ano a súa familia recibe decenas de quilos de alimentos de veciños e familiares, tamén autoconsumidores, que, nalgúns casos, conxelan ou almacenan en envases de vidro. “Estes meses fan uns botes de compota de macis, e xa teño abondo para o inverno”, conta.
As vantaxes do autoconsumo no rural ourensán e galego son moitas. O principal é o aforro ao ir ao supermercado; especialmente en froitas e produtos vexetais, ovos e polo. Ademais, a calidade e fiabilidade dos alimentos está asegurada.
As últimas estimacións da Xunta son que máis de 66.659 fogares ourensáns recorren ao autoconsumo de alimentos, máis do 50% do total da provincia. Un dato importante cando falamos de contaminación e de pegada de carbono.
Das catro provincias galegas, estímase que Ourense é a onde máis se produce o autoconsumo de alimentos.As galiñas e ovos son os produtos reis do autoconsumo rural galego; claramente por riba do porco. O número de sacrificios de porcos vai caendo pouco a pouco dende hai tempo en Galicia.
A nivel galego, as últimas avaliacións oficiais reflicten que unha cuarta parte dos fogares do país utiliza sacho e sementes para obter os alimentos que teñen que degustar.
O nivel de autoconsumo alimentario tamén está aumentando en todo o mundo. Os produtos locais e a aposta pola agricultura ecolóxica non paran de medrar nos cinco continentes.
Autor: RM